Unveil the Other Side

I can hear a lot of you asking 'why this question now'? A few are thinking what went wrong. Yes I did watch a few scenes from the block buster movie Gajini last night but I'm not into any temporary memory loss or the kinds. Then Why am I asking this stupid question? I have one younger sister who has made me laugh,wiped my tears, hugged me tight, watched me succeed, made me mad, cheered me up and made me the strong person I am now. She is one beautiful, talented and a very intelligent soul I know. This may not sound something new to quite a lot reading through. At parties or other family celebrations if we are caught amidst the group of gossipping relatives ( which we most of the times avoid ) its become a practice for us to nod our heads when we are addressed by any of our names. Its been a big confusion till date amongst our relatives whom we visit not quite often. Both of our names start with "A" . Is that the reason for the confusion? In our childhood days we...

ಅಲ್ಲಿದ್ದ ಒಂದು ಊರು ಅದ್ರಲ್ಲಿ ನೂರು ಸೂರು ಮಂದಿಗೆಲ್ಲಾ ಕೈ ತುಂಬಾ ಕೆಲಸ ಕಾಣುತಿತ್ತು ಎಲ್ಲರ ಮೊಗದಲ್ಲಿ ಸಂತಸ ಹಬ್ಬ ಹರಿದಿನ ಅಲ್ವಲ್ಲಾ ಆದರು ಲವಲವಿಕೆ ಇಂದ ಇದಾರಲ್ಲಾ ಮನಸು ತಾಳದೆ ಕೇಳೆ ಬಿಟ್ಟೆ ಏನ್ರಿ ಲಾಟರಿ ಗೀಟರಿ ಹೊಡಿತಾ ಹೇಗೆ ? ನಗುತ್ತಾ ಹೇಳಿದನವನು - ನಿಮ್ಮ ಹಾಗೆ ರೀ ನಾವು ನಮ್ಮಲ್ಲೂ ಇದೆ ಸಾವು ನೋವು ಹಾಗಂತ ಸದಾ ಅಳ್ತಾ ಕೂತ್ರೆ ಖಾಲಿನೆ ಉಳಿತಾವೆ ಮನೇಲಿ ಪಾತ್ರೆ ಕೈಗೆ ಕೆಸರ ಹಚ್ಚಿ ದುಡಿತೀವಿ ನೋಡಿ ಸಿಕ್ಕಿದ್ರಲ್ಲಿ ಹಂಚಿ ಉಣ್ತೀವಿ ಎಲ್ರೂ ಕೂಡಿ ನಗುವು ನಮ್ಮ ಬಳಿ ಇದ್ರೆ ಸಾರುತೀವಿ ಅದನ್ನ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರಿಗೆ ಈ ನುಡಿಯ ಕೇಳಿ , ಅದರೊಳಾರ್ಥವನು ಅರಿತು , ಹೆಜ್ಜೆಯನು ಮುಂದಿಟ್ಟೆ ಸರಿ ಎಂದು ಹೊರಟ ನಂಗೆ ಡಿ ವಿ ಜಿ ಕಗ್ಗ ನೆನಪಾಯಿತು ಹಂಗೆ "ನಗುವೊಂದು ರಸಪಾಕವಳುವೊಂದು ರಸಪಾಕ ನಗುವಾತ್ಮ ಪರಿಮಳವ ಪಸರಿಸುವ ಕುಸುಮ ದುಗುಡವಾತ್ಮವ ಕಡೆದು ಸತ್ತ್ವವೆತ್ತುವಮಂತು ಬಗೆದೆರಡನು೦ ಭುಜಿಸು - ಮಂಕುತಿಮ್ಮ " " ನಗುವು ಸಹಜದ ಧರ್ಮ, ನಗಿಸುವುದು ಪರಧರ್ಮ, ನಗುವ ಕೇಳುತ ನಗುವುದು ಅತಿಶಯದ ಧರ್ಮ ನಗುವ ನಗಿಸುವ ನಗಿಸಿ ನಗುತ ಬಾಳುವ ವರವ ಮಿಗೆ ನೀನು ಬೇಡಿಕೊಳೋ ಮಂಕುತಿಮ್ಮ "

That morning's sunrise was the best sunrise she had seen ever, the gold rays of sun kissed her forehead whispering good morning in its own charm. Parth lie beside her deep in sleep. She held his hand and rested her head on his chest. He slowly opened his eyes cleared the strings of hair which had fallen on her face and held her in his arms. The knock on the door for the morning coffee awakened them. Kshama had plans of spending her morning in the sophisticated inhouse Spa where the expert hands worked. Parth was lazing around when Kshama hurried through the door to reach the luxurious spa on time so that she didn't miss her appointment. Tejas dropped by when Parth was munching on a multigrain sandwich in the living area in his suite and the memories poured one after the other. Parth questioned Tejas about Manya. Manya was the girl who had to be tying the knot with Tejas but the misconceptions that cropped, had them part ways. They were no more in contact with each other. Parth ...

The lower deck had separate cabins for each family and Parth's reservation said "LD12". A handsome young cabin boy brought their baggage and comforted them in their luxuriously spaced room. As they freshened up, a cup of hot aromatic tea was served in their cabin which charged them up on a lousy cold morning. Kshama changed into the gold gown and she wore the black belt bought at the Gucci store specially picked by her after placing an order. The accessories were carefully chosen to match the evening spirits. She ensured Parth wore his Black blazer over the light brick colored shirt complimenting his Sharp end custom made French style shoes. They moved to that portion of the deck where roulette was being played. The Wheel on the table was spinning and the ball finally landed in Black 20. A guy in his late twenties had won a bet of $1000. Kshama stood there astonished at the guy's Luck. Men and women who had earned all their life saving penny over penny, were trying...

(PS: This is fiction and all charaters and incidents are fictitious. If any incident or character resembles reality its purely co-incidence.) The lamp was steady on the table but the flame was waving in different directions indicating that the wind was strong and rain was anticipated any moment from now. Weather forecast being reported on a transistor said - " Alert everyone on the shore , a thunderstorm may hit us South very soon". The signal was weak and so was the voice from the reader. Captian Sheperd was at the olive wheel and he was busy deciding on adjusting the ship's rudder causing the vessel to change its course in the direction of the nearest shore. Chief Radio officer made an announcement regarding the condition and asked everyone to be co-operative and not to panic. Kshama was shivering as the announcement went by and Parth was holding her tight. Nightmares were common but this was in real. They were in the middle of the sea and watching Captian do his bit. T...

Yeah yeah you're right.. I turned another year old Friday the 17th. I have never missed a bite of my favourite chocolate - Cadbury's Crackle on my birthday ever since its release. This Birthday was no exception. It is a Crackle that completes my birthday! Well this year there were two other bites waiting in my gift list. In the evening after I reached back home, I was lying down on the sofa relaxing myself a bit. I was surfing through the channels to find something that interests me. When I found a reality show, I paused the surfing act and started listening to the song - " Dil cheez kya hai aap mere ..." that was playing.That was when I enjoyed the next bite - hmmmmph! It was a honey bee sting on my left ankle that left my leg swollen for the next 3 days. Wonder how people take so many stings to create a record in Guinness :0. Some Interesting fact I discovered when googled for the honey bee sting : [ Most bee stings removed: The greatest number of bee stings sus...

Strolling in the green park, noticing the sun peeping through the dark clouds she rested her stressed body on the stone bench. The cold weather and the drops of dew on the fresh spring flowers made a dull day look bright for everyone passing by. She lay there not wanting to enjoy any bit of the lovely weather and got engrossed in the world which was hers alone. She thought of the days spent in cheer mode last summer when there were ducks quacking in the bright sunshine. Kasper was by her side wathcing the Squeeky squirrel dance to the latest tunes running on her ipod. She could not stop her giggles till she bumped against the stone bench. She had hurt her ankle with the sprain not letting her stand back on her feet. Kasper picked her up and comfied her into the hospital bed where Dr Stumps treated her. It wasn't anything major, just a normal sprain. Thanking Stumps, the duo headed back towards O'reil Street. Sudden darkness is what she sensed when her eyes opened. There was sil...

ಕೆಲವು ದಿನಗಳಿಂದ ಚಾರೂ ಕೆಲಸದ ಒತ್ತಡದಲ್ಲಿ ವಿಭಾಳಿಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಸಮಯ ಕೊಡಲಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಅವಳ ಸಣ್ಣ ಸಣ್ಣ ಖುಷಿಯಲ್ಲಿ ೩ ವರ್ಷದಿಂದ ಭಾಗಿಯಾಗಿದ್ದವನು ಈ ಕಳೆದ ಎರಡು ತಿಂಗಳಿಂದ ಯಾವುದರಲ್ಲೂ ಆಸಕ್ತಿ ತೋರಿಸುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಏನೆಂದು ವಿಚಾರಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದ ವಿಭಾಳಿಗೆ ಕಹಿ ಮಾತುಗಳ ಸುರಿಮಳೆಯೇ ಆಗಿತ್ತು. ಕೆಲವು ವಿಪರೀತ ವಾದಗಳು , ಪ್ರತಿವಾದಗಳು ನಡೆದಿದ್ದವು. ಹೀಗೊಮ್ಮೆ ಜಗಳವಾಡುತಿದ್ದಾಗ ಚಾರೂ ಸಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ "ನಿಂಗೆ ಇದು ಅರ್ಥ ಆಗೋದಿಲ್ಲ. ನಿಂಗೆ ಹೇಳಿದ್ರೂ ಪ್ರಯೋಜನವಿಲ್ಲ. ಯು ಪ್ಲೀಸ್ ಗೋ ಅವೆ " ಅಂತ ಕಿರುಚಿದ. ವಿಭಾ ತುಂಬಾ ಸೆನ್ಸಿಟಿವ್ ಎಂದು ತಿಳಿದು ಕೂಡ ಅವನು ಈ ಮಾತುಗಳನ್ನು ನುಡಿದೆ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದ. ವಿಭಾ ಅದನ್ನು ಮನಸಿಗೆ ಹಚ್ಚಿಕೊಂಡು ಚಾರೂವಿನಿಂದ ದೂರ ಹೋಗುವ ನಿರ್ಧಾರ ಮಾಡಿದ್ದಳು. ಹೀಗಿರುವಾಗ, ಚಾರೂಗೆ ಮೊದಲೇ ಇದ್ದ ಕೆಲಸದ ಒತ್ತಡ ಮತ್ತು ಈಗ, ವಿಭಾಳು ದಾಂಪತ್ಯ ಜೀವನದಿಂದ ಹಾಡುತ್ತಿರುವ ವಿದಾಯದ ಸಂಕಟವು ಮಿಶ್ರಣಗೊಂಡಿತು. ಅವನು ತನ್ನ ನಡವಳಿಕೆಯ ಕುರಿತು ವಿವರಿಸಲು ಮಾಡಿದ ಪ್ರಯತ್ನವೂ ವಿಫಲವಾಗಿತ್ತು. ವಿಭಾಳ ನಿರ್ಧಾರ ಖಚಿತ ಎಂದಿದ್ದಳು. ಸರಿ, ವಿಭಾಳಿಗೆ ಅದರಲ್ಲೇ ಸಂತೋಷವಾದರೆ ನಾನು ಅಡ್ಡಿಯಾಗುವುದಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ನನ್ನ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಅವಳೇ ಸರ್ವಸ್ವ ಎಂದು ಅವಳಿಗೆ ಚಾರೂ ತಿಳಿಸಿದನು. ಒಂದು ದಿನದ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಅವಳು ಎಲ್ಲಾ ಮರೆತು ಅವನೊಟ್ಟಿಗೆ ಮೊದಲಿನಂತೆ ಕಳೆಯುವಂತೆ ಕೇಳಿಕೊಂಡಿದ್ದನು. ಈಗ ಆ ಒಂದು ದಿನದ ...

ಊಟ ಬರುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಮತ್ತೆ ಹಿಂದಿನ ದಿನಗಳ ಮೆಲುಕು ಹಾಕುತ್ತ "ವಿಭಾ ನಿಂಗೆ ದಾವಣಗೆರೆ ಬೆಣ್ಣೆ ದೋಸೆ ತಿನ್ನಬೇಕಾ? ರಾಯರ ಹೋಟೆಲ್ಗೆ ಹೋಗೋಣ್ವಾ ? ಬಿಸಿ ಬಿಸಿ ದೋಸೆ ತಿಂದು ಕಾಫಿ ಕುಡಿಯೋಣ" ಅಂತ ಕರೆದದ್ದು ನೆನಪಾಯಿತು. ಸುಮ್ಮನೆ ಹಾಗೆ ಅವಳ ಮುಖದ ಮೇಲೆ ಅಂದಿನಂತಹ ನಗು ಕಾಣಲು ಹಂಬಲಿಸಿ "ರಾಯರ ಹೋಟೆಲ್ ಬೆಣ್ಣೆ ದೋಸೆ" ಅಂತ ಮೆಲ್ಲನೆ ಹೇಳಿದ. ವಿಭಾ - "ಇಲ್ಲಿ ಆರ್ಡರ್ ಮಾಡ್ಲ ಅದನ್ನ" ಅಂತ ನಗುತ್ತಲೇ ಕೇಳಿದಳು . ಇಬ್ಬರು ಜೋರಾಗಿ ನಗತೊಡಗಿದರು. ವಾತಾವರಣ ಹಸಿಯಾಯಿತು. ಒಂದೊಂದೇ ನೆನಪು, ಕಿಟಕಿಯ ಹೊರಗಡೆ ಬೀಳುತಿದ್ದ ಮಳೆಯಹನಿಯ ಜೊತೆಯಾಗಿತ್ತು . ಕಿಟಕಿಯ ಪರದೆ ಎತ್ತುವಾಗ ವಿಭಾಳಿಗೆ ಚಾರೂ ಕೊಟ್ಟ ಮೊದಲ ಉಡುಗೊರೆ ಹೃದಯದಾಕಾರದ ಚಿನ್ನದ ಉಂಗುರ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಬಿತ್ತು. ಅವಳು ಆ ಸಂಜೆ ಕೆಲಸ ಮುಗಿಸಿ ಮನೆಗೆ ಹಿಂದಿರುಗುವಾಗ ತುಂತುರು ಶುರುವಾಗಿತ್ತಷ್ಟೇ. ನೀಲಿ ಬಣ್ಣದ ಛತ್ರಿ ತೆಗೆದು ಒಂದು ಮರದ ಕೆಳೆಗೆ ಹೋಗೋವಾಗ ಚಾರೂವಿನ ರಿಂಗ್ ಟೋನ್ "ನೀನೇ ನೀನೇ.. ಮನಸೆಲ್ಲಾ ನೀನೆ" ಎಂದು ಹಾಡಿತು . "ಹಲೋ ಎಲ್ಲಿ ಇದ್ದೀಯಾ ಚಾರೂ ? ಮಳೆ ಶುರು ಆಯಿತು.?" ಎಂದು ವಿಭಾ ಕೇಳಲು, ಅಲ್ಲಿಂದ ಚಾರೂ " ವಿಭಾ ಎರಡು ನಿಮಿಷ ತಾಳು ಬಂದೆ" ಎಂದವನು ಸರಿಯಾಗಿ ಎರಡು ನಿಮಿಷದಲ್ಲಿ ಅವಳ ಎದುರು ನೀಲಿ ಛತ್ರಿಯ ಕೆಳಗೆ ನಿಂತಿದ್ದ. ಜೇಬಿನಿಂದ ಏನೋ ತೆಗೆದು "ವಿಭಾ ಕಣ್ಣು ಮುಚ್ಚು" ಎಂದಾಗ...

ಚಾರೂ ಸೀ ಔಟ್ ರೆಸ್ಟೋರಂಟ್ ಒಳಗೆ ಒಂದು ಲೇಕ್ ವ್ಯೂ ಇದ್ದಂತಹ ಕಾರ್ನೆರ್ ಟೇಬಲ್ ಬುಕ್ ಮಾಡಿದ. ಇನ್ನು ೧೦ ನಿಮಿಷ ಕಾಯಬೇಕು ಎಂದು ಅಲ್ಲಿದ್ದ ಕರಿ ಕೋಟ್ ಮನುಷ್ಯ ಹೇಳಿದ. ವೈಟಿಂಗ್ ರೂಮ್ ನಲ್ಲೆ ಇದ್ದ ಸೋಫಾ ಮೇಲೆ ಇಬ್ಬರು ಕುಳಿತರು. ಚಾರೂ ಅಲ್ಲೇ ಟೇಬಲ್ ಮೇಲಿದ್ದh ಕ್ಯಾಲಿಫೋರ್ನಿಯಾ ಟೈಮ್ಸ್ ನ್ಯೂಸ್ ಪೇಪರನ್ನು ತಿರುವು ಹಾಕಲು ಶುರು ಮಾಡಿದ. ಇವರ ಮುಂದೆ ಇದ್ದ ಒಂದು ಲವಲವಿಕೆಯ ಜೋಡಿಯನ್ನು ನೋಡಿದ ವಿಭಾ ಯಾವುದೋ ಯೋಚನೆಯಲ್ಲಿ ತೇಲಿ ಹೋದಳು. ೧೫ ನಿಮಿಷಗಳ ನಂತರ "ಮಿಸ್ಟರ್ ಚಾರೂ ಯುವರ್ ಟೇಬಲ್ ಇಸ್ ರೆಡಿ" ಅಂತ ಬಂದು ಜೇಮ್ಸ್ ಇವರಿಬ್ಬರನ್ನು ಕರೆದನು. ಪೇಪರನ್ನು ವಾಪಾಸ್ ಅದರ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಇಡುತ್ತ ಮೇಲೇಳುತ್ತ ವಿಭಾಕಡೆಗೆ ತಿರುಗಿ "ವಿಭಾ, (ಅವಳ ಭುಜದ ಮೇಲೆ ಕೈ ಇಟ್ಟು ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ) ವಿಭಾ ಟೇಬಲ್ ರೆಡಿ ಆಯಿತು. ಕಮ್ ಆನ್" ಎಂದನು. ವಿಭಾ ಎದ್ದು ಅವನೊಟ್ಟಿಗೆ ನಡೆದಳು. ಚಾರೂ ಪಕ್ಕದಲ್ಲೇ ವಿಭಾ ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದಾಗ, ಅವನ ಕೈ ಅವಳ ಕೈಯನ್ನು ಹಿಡಿಯಿತು. ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಒತ್ತುತ್ತಾ ಚಾರೂ ಸನ್ನೆಯಲ್ಲೇ "ನಾನಿದ್ದೀನಿ ಭಯ ಪಡಬೇಡ" ಎಂದು ತಿಳಿಸಲು ಯತ್ನಿಸಿದ. ವಿಭಾ ಉತ್ತರವಾಗಿ ಅವನ ಹತ್ತಿರ ಸರೆದು ಚಾರೂವಿನ ಸ್ವೆಟರ್ ಎಳೆದಳು. ಲೇಕ್ ವ್ಯೂ ಸೀಟ್ನಲ್ಲಿ ಎದುರೆದುರು ಕುಳಿತು ಕೊಂಡರು. ವಿಭಾಳ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಮತ್ತೆ ಹೊಳಪು ಮೂಡಿತ್ತು, ಚಾರೂ ಮೆನು ಕಾರ್ಡ್ ನತ್ತ ಗಮನ ಹರಿಸಲೇ ಇಲ್ಲ. ಅವನು ನಾಜೂಕಿನಿಂದ ಅವಳ ಹತ್ತಿರ ...

ಅವನು ಕೈ ಮುಂದಕ್ಕೆ ಇಟ್ಟು "ಬಾ ಡಾನ್ಸ್ ಮಾಡೋಣ" ಅಂತ ಕರೆದಾಗ ಅವಳು ನಾಚುತ್ತಲೇ ಮುಂಗುರುಳನ್ನು ಬೆರಳುಗಳ ಸಹಾಯದಿಂದ ಆಡಿಸುತ್ತ "ಇಲ್ಲ ನಂಗೆ ಡಾನ್ಸ್ ಮಾಡೋಕ್ಕೆ ಬರುವುದಿಲ್ಲ" ಎಂದಳು. "ಮುಜುಗರವೇಕೋ? ಸತ್ಯವಾಗಲು ನಿಂಗೆ ಡಾನ್ಸ್ ಬರೋದಿಲ್ವಾ?" ಅಂತ ಮತ್ತೆ ಮೃದುವಾದ ಅವಳ ಕೈಯ ಹಿಡಿದು ಕರೆದ. ಈ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಅವಳ ಕಣ್ಣ ಅಂಚಲ್ಲಿ ವಜ್ರದಂತೆ ಹೊಳೆಯುತ್ತಿದ್ದ ಕಣ್ಣೀರ ಹನಿಯೊಂದು ಮನೆ ಮಾಡಿತ್ತು. ಅದನ್ನು ಕಂಡ ಅವನು "ಹೇಯ್ ವಿಭಾ ! ನಾನು ಸುಮ್ನೆ ತಮಾಷೆಗೆ ಹಾಗೆ ಕರೆದೆ.. ಡೋಂಟ್ ವರಿ. ನಿಂಗೆ ಇಷ್ಟ ಇಲ್ಲ ಅಂದ್ರೆ ಇಲ್ಲಿಂದ ಹೊರಡೋಣ. ಬೇರೆ ಕಡೆ ಹೋಗಿ ಊಟ ಮಾಡೋಣ" ಎಂದು ಹೇಳಿದ. ವಿಭಾ ತನ್ನ ತಲೆಯನ್ನು ಅವನ ಎದೆಯ ಮೇಲಿಟ್ಟು ಮುಖವನ್ನು ಮುಚ್ಚಿ ಅಳಲು , ಅವನಿಗೆ ಏನಾಯಿತೆಂಬ ಅರಿವಿಲ್ಲದೆ ಕಕ್ಕಾಬಿಕ್ಕಿಯಾಗಿ ನಿಂತನು. ಎರಡು ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಅವಳು ಎಚ್ಚೆತ್ತು ಅವನನ್ನು ತಳ್ಳಿ ಹಿಂದೆ ಸರಿದಳು. ಚಾರಿಶ್ಚಿತ್ ಇನ್ನೂ ಆಶ್ಚರ್ಯದಲ್ಲೇ ನಿಂತಿದ್ದನು. ಮತ್ತೆರಡು ಕ್ಷಣಗಳ ನಂತರ ಅವನು ತೊದಲು ನುಡಿಯಲ್ಲೇ "ವಿಭಾ ನನ್ನ ಮಾತಿನಿಂದ ನಿನಗೆ ನೋವಾಗಿದ್ದರೆ ನನ್ನನ್ನು ದಯವಿಟ್ಟು ಕ್ಷಮಿಸು " ಎಂದನು. ಕಣ್ಣೀರ ಒರೆಸುತ್ತಾ "ಇಲ್ಲ ಚಾರೂ , ಐ ಅಂ ಸಾರೀ , ಮನೆಗೆ ಹೋಗೋಣ್ವಾ. ನನಗೆ ಹಸಿವಿಲ್ಲ" ಅಂತ ಹೇಳಿ ಬಾಗಿಲೆಡೆಗೆ ಹೊರಟಳು. ಚಾರೂಗೆ ಅವಳನ್ನು ಹಿಂಬಾಲಿಸುವದಷ್ಟೇ ಉಳಿದಿದ್ದು. ಹೆ...

Last evening my cousin sister came home with her son Samarthan . He is a darling, smart, handsome cutie pie. Today the generation of kids go " out of the box " to figure out the world better. Their questions range from the degree of embarassment to technically not possible to answer kinds, serious to fun. Most of them are so very curious to know about developments happening at home to what is rocket science all about ???... Aaahhhh! Kids to be Kids but sometimes they behave like a grandpa and grandma when they start with their set of questions - Why? What? Who? When? How?Where? ... My dear nephew is no exception. As soon as I reached home ,parked the car and stepped out to greet him a smiling "hiiiiiiiiiii...." . He was waiting at the gate and was eager to reveal how he landed at our house telling all the modes of transport he had used to reach his destination - our home. His words literally went like this: Me: "Hiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii... Samarthan"...